فتوای حسین این است:
آری!در " نتوانستن" نیز " بایستن" هست.
برای او " زندگی،عقیده و جهاد" است. بنابراین، اگر او زنده است و به
دلیل این که زنده است،مسئولیت جهاد در راه عقیده را دارد.
"انسان زنده" مسئول است و نه فقط " انسان توانا "
و از حسین زنده تر کیست؟
در تاریخ ما کیست که به اندازه او حق داشته باشد که " زندگی کند "؟
و شایسته باشد که " زنده بماند "؟
نفس انسان بودن، آگاه بودن، ایمان داشتن ، زندگی کردن،
آدمی را " مسئول جهاد "می کند و
حسین مثَل اعلای " انسانیت زنده ی عاشق و آگاه " است.
برگرفته از کتاب (حسین وارث آدم)
نویسنده : میثم حمیدی
تاریخ : یکشنب
تاریخ : سه شنبه 91/1/8 | 1:50 عصر | نویسنده : سعید شیرازی | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.