وبلاگی برای تمام دوستان

اون دلی که عاشقه خنده هاته

دلت آیینه ی ایثار عشق است

نگاهت معنی بیدار عشق است

تو در آبادی دل خانه داری

غریبه در حال عبور از جاده ای بی انتها بود و زیر لب با خود می گفت :

جاده ی بیچاره ، تو هیچوقت معنای عشق را نخواهی فهمید ، و جاده در دل خود می گفت :

لعنت به این عشق ، سال هاست که با التماس زیر پای تو افتاده ام

جهان نیوز- سهیل محمودی ،با اشاره به اظهارات سخنان آیت الله جنتی درباره سران داخلی فتنه 88 در صفحه فیس‌بوک خود نوشته است: «سال‎هاست با جناب علی جنتی در حد یک سلام و علیک ساده و صمیمانه آشنایی دارم. آخرین بار هم ایشان را در شب شام غریبان که در جلسه‌ای سخنرانی و شعرخوانی داشتم، دیده‌ام. اما یادم باشد دفعه‌ی بعد که باز آقای علی جنتی را دیدم، بگویم: حالا که شما وزیر ارشاد هستی، اولین و لازم‌ترین کاری که می‌توانی بکنی، ارشاد ابوی محترم است. آخر چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است!»

به نظر می رسد، اظهارات قاطع و انقلابی آیت الله جنتی در نماز جمعه اخیر بشدت بر فعالان فتنه گران آمده است که دست به چنین مواضعی زده‌اند.

البته روشن است که برخی مواضع تامل برانگیز علی جنتی، وزیر ارشاد و فرزند آیت‌الله جنتی، در ماه های اخیر هم در اینگونه جسارت اصلاح طلبان تندرو تاثیرگذار بوده است. «حذف ممیزی کتاب»، «دفاع از رفع فیلتر فیس‌بوک»، «طرح موضوع خوانندگی زنان» و .. از جمله این موارد است.

اما نکته دیگری که در این میان نباید مغفول واقع شود، سوءاستفاده چنین افرادی از تریبون رسانه ملی است. آنان -گرچه امروز دستشان از تریبون و اموال نظام کوتاه شده- با حضور گسترده در تلویزیون برای خود شهرت و بعضا ثروت دست و پا کرده اند اما اکنون بر پایه همین شهرت به چهره های بزرگ انقلاب اهانت می کنند؛ موضوعی که نباید از نگاه مدیران رسانه ملی دور بماند و مراقب تکرار نشدن آن باشند، افراد پرادعا و کم‌دانی که سر سفره نظام فربه شده اند، اما نمکدان شکسته اند و در فتنه 88 ضمن همنوایی با بیگانگان و دیکتاتورها، به رای و نظر مردم ظلم کرده اند و بزرگترین تهمت‌ها و جسارت‌ها را علیه نظام روا داشته اند. گویا افشاگری و حق گویی آیت الله جنتی آنچنان بر ایشان گران آمده، که چاره ای جز تخریب و ترور شخصیت وی پیدا نکرده اند.

                                                                                                   از «وندی» آنها تا «مرضیه» ما

آمریکایی‌ها یک «وندی» خانم در وزارت خارجه‌شان دارند که از فرط زشتی سیرت و صورت با صد من عسل هم قابل تحمل نیست! این «وندی» همان جانوری است که در تیم مذاکره کننده آمریکا در 1+5 یک عضو شاخص است و همانی است که مدتی پیش فرمایش کرد: ایرانی‌ها به صورت ژنتیک فریبکار و حقه‌بازند و نباید در مذاکره به آنها اعتماد کرد!

از این طرف ما یک «مرضیه خانم» در وزارت خارجه‌مان داریم که مدتی است مسئولیت دیپلماسی عمومی و سخنگویی وزارت خارجه را بر عهده گرفته‌اند!

البته قصد مقایسه این دو را نداریم که مقایسه این دو اهانت به «خانم افخم» است! اما چه کنیم که هر دو اهل دیپلماسی‌اند و خانم‌اند و صاحب مقام و منصبند و یکی آمریکایی است و نماینده حاکمیت استکباری آن و دیگری ایرانی است و باید در مقام سخنگوی وزارت امور خارجه ایران اسلامی، نماینده و نمایشگر ارزشهای انقلاب اسلامی و مدافع عظمت نظام جمهوری اسلامی باشد!

اما هر چند «وندی» آمریکایی است و خلق و خوی استکبار و نخوت جاری در حاکمان آمریکا را به نمایش می‌گذارد، رفتار و گفتار مرضیه خانم ما در مقام سخنگویی تنها نظام اسلامی و انقلابی دنیا، نه انقلابی است، نه مقتدرانه و نه نمایشگر ماهیت و ذات استکبارستیز انقلاب و نظام اسلامی ایران!

هر چه «وندی» آنها محکم است، «مرضیه ما» ظریف و شکننده است!
هر چه «وندی» آنها تهاجمی عمل می‌کند، «مرضیه ما» در اوج احتیاط و دست به عصا گام برمی‌دارد!

هرچه «وندی» آنها به فکر منافع و پرستیژ آمریکا در جهان است، «مرضیه ما» توجهی به جایگاه و موقعیت مقتدر ایران اسلامی در دنیا ندارد و بیشتر برای سخنگویی وزارت خارجه یک کشور بی‌حال، ضعیف و گوشه‌گیر مثل عمان یا مراکش مناسب است.

* کاش شیرزنی مثل خانم مرضیه دباغ سخنگوی وزارت خارجه ایران اسلامی بود تا جهان معنای زن مسلمان و انقلابی را درک کند!